Özlem
Bereketli topraklarda yaşadım ben.
Yılda her mevsim ürün alınabilen topraklarda. Kardeşlik vardı, komşuluk vardı. İnsanların yüreğinde sevgi vardı. Komşu teyzeni gördüğünde, kahveci Rüstem Amca’yı gördüğünde “günaydın” derdin. Güne günaydınla başlanırdı bizim oralarda. Gününüz aydın olsun, gününüz bereketli geçsin…
Küçüklerin büyüklerini saydığı, büyüklerin bir türlü belli edemedikleri sevgiyi selam vererek gösterdiği, kötü sözlerin kullanılmadığı yerlerdi. Herkes kardeşti. Küslük nedir bilmezdi hiç kimse. Herkes yerini bilirdi.
**
Hiç unutmam; okuldan çıkmış evime doğru yürüyorum. Karşıma ilkokul öğretmenim çıktı. O da çarşıda, belli ki işi var, dolanıyor. Allah’tan o beni görmedi sanırım ama ben öğretmenimi görür görmez hemen yolumu değiştirdim ve başka bir sokağa saptım. İçimden de dua ediyorum.
– Allah’ım inşallah beni görmemiştir.
Şimdi bunlar geçmişte kaldı. Bir öğrencinin öğretmenini görünce yolunu değiştirmesi mümkün değildir. Ben belki utanırdım. Belki de saygıdandı. Okul içinde öğretmenler odasının önünden geçemezdik. Şimdiki öğrencilerle öğretmenler, öğretmenler odasında oturup öğretmenle sohbet edebiliyor. Babalarımız büyüklerin yanında, dedemizin yanında bacak bacak üstüne atamazdı. Sigara içemezdi. Belki korkardık… cesaretimiz mi yoktu acaba? Ama bunun cesaretle, korkaklıkla alakası yok. Saygıdandı hepsi… Saygılı olmaktı yetiştirilme tarzımız. Sevmesek bile bizden büyüklere saygıda kusur etmezdik. Bizden kıdemlilere nasıl davranacağımızı bilirdik. Evimize gelenlere hoş geldin der, giderken de Allah’a emanet ol derdik. Uğurlardık. Sana “hoş geldin” diyene ayrılırken “Allah’a ısmarladık” demek adettendi. Ayrıca bunlar nezaket kurallarıdır da. Selamlaşmanın -bizim zamanımızda şöyleydi, şimdi böyle oldu- zamanı, çağı yoktur.
Olması gerekeni vardır.
Eskilerin ahir zaman dedikleri , bu zaman olsa gerek.
Her zamanda, her çağda, ahir zaman söylemleri olacaktır tabi. Ama bereketli topraklar olacak mı bilemem? Özledim bereketli toprakları… Özledim incir bahçemi… Salkım salkım üzümleri… Portakal çiçeklerinin kokusunu… Zeytinlikleri özledim… Gün ağarmadan tarlaya gitmek için yola düşmeleri özledim..
Bereketli topraklarda ki, sabah kokusunu özledim!
17-02-2020