Bir şeylere kızdığı için şiddet kullanmak eğitimsiz ve ilkel insanların başvurduğu bir yöntemdir.
Insanların ne mezunu olduğu önemli değildir. Önemli olan kendini geliştirememiş ve vicdani sorumluluklar edinememiş olmasıdır. Özellikle Anadolu'daki 'el kaldırmayan erkek erkek değildir' yaklaşımı bazı küflü beyinlerde hala mevcut. Bir kısmımızda şiddet gören bir toplumda büyüdüğü için normal algılayarak etrafındakilere de psikolojik ve fiziksel şiddeti defalarca uygulayabilirler.
Peki özellikle kadınların muzdarip olduğu bu durumdan kurtulmak için ne yapilabilir? Gelişmiş ülkeleri göz önüne alalım. Bu durumun en az yaşandığı ülkeler arasında caydırıcı cezalarıyla ünlü Amerika var mesela. Karınız, kızınız ya da yabanci kim olduğu onemli değil bir kadına el kaldırıverin orda, bir telefonuyla bileğinize takılan kelepçeler eşliğinde hapis yolunu tutarsınız.
Chicago'dayken şahit olduğum bir olaydan bahsetmek istiyorum. Bir Türk abimiz tartışma esnasında eşine bir tokat atmış. Tabi akabinde ceza evine girdi. Bir müddet yattıktan sonra yüklü bir miktar tazminatla bırakıldı. Fakat bir kadına vurmaktan ötürü aldığı sabıkasıyla ne kolay kolay iş ne de kiralayacak bir ev bulabildi.
Bu örnek üzerine düşününce ülkemizdeki caydırıcılığın ne kadar yetersiz olduğunu anlıyoruz. Bir tokatla başlayıp önü kesilmediği sürece ölümle sonuçlanan binlercesi yok mu bu ülkede? Olmaya da devam etmiyor mu?
Selma Soybaşı