BENİM SİZDEN HİÇ UMUDUM YOK

 

BENİM SİZDEN HİÇ UMUDUM YOK

İçinde bulunduğumuz Orta Doğu coğrafyasında insan hayatından ucuz ne var ki ? Ucuz, hemde çok ucuz… Harca harcayabildiğin kadar. Sırada onlar, yüzler, binler var bekleyen. Ödenecek kredi taksidinden bile daha ucuz insan hayatı. Ya da bir sedye üzerinde ki çarşaftan.

*

Yönetimde bilimi ve aklı öne çıkartamıyoruz. Vicdanımızı dinlememiz gereken yerde, vicdan susuyor. İnsanlık ölüyor. İnsani değerlerle davranmadığımız sürece bugün El Bab’da yarın bir başka yerde, bir başka olayda yine seyirci kalmaya devam edeceğiz. Enflasyon rakamlarının açıklanması bile ölen insan sayısından daha bir anlam ifade eder oldu.

Depremler, sel baskınları, heyelanlar, hızlı tren, Soma, ülkenin her yerinde patlayan bombalar …..

Hepsinin sonunda kader….? Yarın başka bir yer, başka bir olay ve yitip gidecek başka canlar.

*

Alıştık, sadece seyrediyoruz…Ölüm, bize hiç yabancı değil….Artık ölümlerle ruhumuz kuru, hem de kup kuru. Vicdanlarımız çorak bir toprak gibi. Artık ortak acılarımız bile yok. O sefil vicdanlarımızda çöl rüzgarları esiyor. Vicdanlarımız kurudu, aklımız kurudu. Ne zaman hiçbir şeyin, ama gerçekten hiçbir şeyin, bir insan hayatından daha önemli olmadığını anladığımız gün, kurban olma sırasını beklemeyeceğiz. Ne zaman paradan- puldan önce insan hayatını düşüneceğiz, ne zaman? Daha bir yıl önce siz değilmiydiniz İstanbul’da

Yahya Kemal Kongre Merkezinin açılışında “Deveni önce sağlam kazığa bağlayacak sonra Allah’a emanet edeceksiniz” diyen.

*

Siz değil miydiniz "bir lokma, bir hırka diye" iktidar olup bugün başkanlık savaşı veren. Derede balık, ormanda börtü-böcek yada bir karınca….Yaşamış yaşamamış çok mu önemli…Bir iki günlük vicdan rahatlatan sahte üzüntü ve gözyaşları, hamasi nutuklar, gidenlerin ardından bu dünyada sağlayamadığımız güzel öte dünya temennileri.... Sonra bu sayfada kapanacak, ortak acımız olmadığı için bu acılarda unutulacak. Ve yeni kurbanlar için acımasız çark dönmeye devam edip yeni acıların inşa süreci başlayacak. Bırakın zengin olmayı… Doktor, mühendis hukukçu, politikacı, iş adamı vesaire vesaire… Gelin bir kez insan olalım önce….Bir kez.. Hiçbir şey insandan daha değerli değildir…

Kaç ananın daha yüreği yanarsa bu acılar bitecek? Kaç kız çocuğu daha babasız, devletsiz, kalırsa bu terör son bulacak? Halk acı içinde. Her gün yeni yüreklere yeni ateşler düşüyor. Halk güvenlik endişesi içinde. Peki, ülkeyi yönetenler ne yapıyor? Başkanlık, gündemiyle meşguller. Yedek milletvekili olsun olmasın tartışmasındalar. Hiç biriniz asil değilsiniz ki. Hiç birinizin ismini üyeleriniz belirlemedi. Sizi bu halk seçmedi. Liderleriniz isminizi yazdı, halk noter gibi onayladı. O yüzden siz halka değil, liderlerinize bağlı ve borçlusunuz. O yüzden “varlığım liderimin varlığına armağan olsun” diye yırtınıyorsunuz. İşte bu yüzden siz bu halkın dilini anlamıyorsunuz.

*

Sadece bir gün vicdan sahibi olmayı deneyin. Bir an Kayseri’de, İstanbul’da, El Bab’da sizin oğlunuzun yada eşinizin vurulduğunu düşünün. Bir an kapınızın önüne bir ambulans ve yetkili habercilerin geldiğini düşünün. Acı acı çalan zil sesini ve o an neler yaşayacağınızı. Bir an düşünün. Kucağında altı aylık bir bebek ve üç yaşında korku dolu gözlerle size bakan anlamaya çalışan bir çocuk. O anneyi bir an düşünün.

*

Eğer içinizde iktidar hırsından daha fazla evlat sevgisi varsa, işte o zaman bu acıları durdurabilirsiniz.

Ama maalesef ….Bu ülkenin mutlu geleceği için benim sizden hiç umudum yok. Çünkü siz başka bir dünyada yaşıyorsunuz.

CEVDET AYAN -BANDIRMA